zespol.jpg

Zespół wokalny Flores Rosarum (płatki róż) założyła w 2007 roku s. Susi Ferfoglia wraz z grupą śpiewaczek zafascynowanych muzyką św. Hildegardy z Bingen. To właśnie dzieła św. Hildegardy stały się od samego początku jednym z uprzywilejowanych repertuarów zespołu, co znalazło swój wyraz także w jego nazwie, nawiązującej do jednego z jej responsoriów. Interpretacja i propagowanie muzyki tej niezwykłej Świętej z nad Renu stała się elementem charakterystycznym, dzięki któremu zespół stał się rozpoznawalny w całej Polsce. Flores Rosarum wykonał scenicznie jedno z najciekawszych dzieł św. Hildegardy, moralitet Ordo Virtutum. Projekt ten zrealizował wraz z szwajcarskim zespołem Peregrina (kier. art. Agnieszka Budzińska-Bennett); jego premiera nastąpiła jesienią 2013 r. Z zespołem Peregrina miał okazję pracować i wystąpić również z późniejszym repertuarem wielogłosowym z archiwum polskich ss. benedyktynek.

Członkinie zespołu prowadzą ożywioną działalność artystyczną oraz naukowo-badawczą, co pozwala każdy projekt zacząć od zgłębiania rękopisu zawierającego wykonywane śpiewy. Poznanie średniowiecznych notacji oraz rozumienie kontekstów liturgicznych, historycznych oraz społecznych, w których powstały dane śpiewy, otwiera drogę interpretacji, która pragnie zostać wierna temu, co się znajduje w danym rękopisie. Flores Rosarum z chęcią sięga również po repertuar znajdujący się w polskich rękopisach liturgiczno-muzycznych. Od wielu lat zajmuje się propagowaniem śpiewów zawartych w średniowiecznych rękopisach przechowanych w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, w archiwach ss. benedyktynek ze Staniątek i ss. klarysek z Krakowa oraz Starego Sącza. Owocem tych badań jest m.in. projekt Żywot św. Stanisława według Wincentego z Kielczy (akkk 52, ok. r. 1320), powstanie płyty ze śpiewami staniąteckimi (Venite, exultemus Domino. Śpiewy Panien Benedytynek z Antyfonarza napisanego za przełożeństwa Ksieni Doroty Szreniawskiej – 1536 r.), projekt Summum bonum amplum donum prezentujący wielkoczwartkowy obrzęd umywania nóg w klasztorze ss. klarysek w Krakowie z franciszkańskiego Graduału 205. Oprócz intensywnej działalności koncertowej zespół angażuje się w inicjatywy propagujące wykonawstwo śpiewu gregoriańskiego w optyce semiologicznej także w ramach liturgii.